zaterdag 25 januari 2014

Monteolivo thee

Mijn nieuwste project had ik al een tijdje in de planning, om eens iets anders te doen met de kruiden en de bloemen in mijn tuin. De potpourri van vorig jaar hoeft niet vervangen te worden, want die is nog steeds mooi .

Nu drinken mijn collega´s graag wat ik noem zweefthee..onduidelijke smaakjes en nog onduidelijker geurtjes en als ik de kleur zie.. maar goed limoncello is ook geel, dus daar kom ik wel overheen. Het idee van biologisch spreekt me wel aan, als ik tenminste zeker weet dat het echt natuurlijk is en niet gekweekt op drie meter van de snelweg.

Bloemen en kruiden verzamelen was natuurlijk heel leuk en het drogen ook. Om het ene blad van het andere te kunnen onderscheiden als de kruiden gedroogd waren, heb ik het in twee fases gedroogd, zodra de eerste portie droog was heb ik er een verse bijgelegd. Uiteraard kostte het enige moeite om Pio ervan te weerhouden om er bovenop te gaan liggen of de hele handel op de grond te schuiven, maar het lukte en na een week of drie was alles goed droog.



Het lastigste was om goede smaakcombinaties te bedenken maar toen ik de eerste twee had bedacht, appel – munt en rozenbottel-venkel leek de rest de weg vanzelf te wijzen.








Hakken en fijnmalen was even een werk maar het rook wel heel erg lekker in de keuken.












Ik had intussen al etiketjes ontworpen om vast te maken aan jawel, biologisch touw, dus toen de zakjes eenmaal gevuld konden worden ging het vrij snel.











Een probleem was even hoe de verschillende smaken uit elkaar te houden. Volgende keer ga ik dus hetzij gekleurd papier gebruiken, hetzij verschillende etiketjes maken.














Voor deze keer heb ik dat opgelost met een zelfgemaakte theedoos, tussenschotjes en etiketten voorop de doos.












Voorlopig kom ik de herfst wel door.  



Mijn onschuldige verslaving


Het is een risico om het woord verslaving in de titel te zetten, maar ik heb nou eenmaal het standpunt dat je zaken bij hun naam moet noemen. En het woord onschuldig staat er tenslotte ook, al is dat natuurlijk subjectief, maar deze verslaving doet echt niemand kwaad.
Het gaat namelijk over mijn passie voor linnengoed. Al zou ik het willen, ik kan hier niet van afkicken en trouwens, het is genetisch bepaald.
De erfenis van mijn oma bestond uit een kamerhoge kast, volgestouwd met theedoeken in allerlei designs, handdoeken in allerlei maten, washandjes, tafelkleden, lakens, servetten – en nadat we de eerste laag verdeeld hadden onder de familie, bleek er nog een tweede, evengrote laag achter te liggen.

Kijk, om een verzameling handdoeken te hebben hoef je geen excuus te verzinnen, iedereen snapt dat je je nou eenmaal moet wassen. Net zo voor dekbedhoezen en lakens, een mens moet slapen.

Elke kok weet dat een goed diner begint met een fantastisch gedekte tafel, toch, dus mijn extravagante hoeveelheid tafelkleden kan ik ook nog wel goedpraten en een tafelloper beschermt je tafel, dus die kun je ook beter op voorraad hebben, net als placemats. Als je de kleuren goed kiest, zijn er mooie combinaties te maken, vooral als je ook nog een serviesverslaving hebt (maar daarover schrijf ik een andere keer). Servetten kunnen ook dienen als placemat, en de papieren uitvoering – ook die kan ik nooit laten liggen – zijn niet alleen als servet bruikbaar, maar ook leuk als onderzetter voor potpourri enzo.

Gordijnen zijn noodzakelijk als isolatie van de ramen. We moeten aan het milieu denken tenslotte. Niets is zo leuk als twee keer per jaar je interieur aan te passen aan het seizoen, dus het is echt een levensbehoefte om gordijnen in zomer- èn winterkleuren te hebben, net als kussenhoesjes en grand foulards.

Maar welk excuus voer je aan om een verzameling theedoeken te hebben in de meest geweldige kleuren en motieven als je een vaatwasser hebt? Ehh, nou, mijn messen moeten met de hand afgewassen worden en ook om potten voor de inmaak schoon te bewaren is een schone theedoek een vereiste. Ik heb al dat linnengoed dus gewoon nodig.

En: laat nou net in Umbria de meest geweldige stoffenproducent gevestigd zijn. Tessitura Pardi, uit Bastardo, met diverse winkels, onder andere in Montefalco, Perugia, Todi en Spello. Van servetten tot beddespreien, de meest schitterende kleuren en motieven en vooral, uitstekende kwaliteit. Ik ben in het gelukkige bezit van enkele van hun stukken en eerlijk is eerlijk, met Pardi op de tafel kookt het eten zich bijna vanzelf. Voor wie meer wil weten: http://www.tessiturapardi.com/
met als enige waarschuwing: je wordt er erg hebberig van.

Nadelen? Nou.... ik haat strijken..... 

Zelfgemaakte potpurri deel 2 - de bloemen


Voor het geval je deel 1 hebt gemist, klik hier

Laten we verder gaan met de zelfgemaakte potpourri. Als alles goed is zijn de bloemen in de tussentijd goed gedroogd. Het is nu zaak om te kiezen hoeveel soorten je wil maken. Het hangt ook een beetje van de beschikbare hoeveelheid bloemen af.
Maar laten we er even van uit gaan dat je precies hetzelfde doet als ik.

Steriliseer drie grote potten door ze een half uur in een oven van 200° te zetten. Zet ze daarna ondersteboven op een absoluut schone theedoek. En kijk uit want ze zijn gloeiend heet.

Rozen
Als je tekort rozen hebt, kun je wat lavendel en/of malva toevoegen aangezien hun geur overeenkomt. In dat geval, meng goed. Doe de helft in de pot en sprenkel er 4 – 5 druppels van de rozenolie die je gemaakt hebt over (eerst zeven). Schud een beetje maar voorzichtig, rozenblaadjes zijn heel teer. Voeg de andere helft toe, spenkel er nog 4 – 5 druppels rozenolie over. Sluit de pot goed af.

Lavendelmix
Men de lavendel met de malva, saliebloemen, majoraan, borago en smeerwortelbloemen. Pas op dat je ze niet kneust. Doe de helft in een pot, sprenkel er 4 – 5 druppels lavendelolie over en schud licht. Voeg de andere helft toe, dezelfde hoeveelheid druppels olie en sluit de pot goed af.

Goudsbloemmengsel
Meng de goudsbloem met de santolina en de kamille. Voorzichtig want de goudsbloemen vallen gemakkelijk uit elkaar. Verdeel in twee delen. Verdeel de vrouwenmantel in twee delen en doe een laag in de pot. Voeg het eerste deel van het goudsbloemmengsel toe. Sluit de pot en keer snel eenmaal op en neer. Open de pot en besprenkel de bloemen met 4-5 druppels van de goudsbloemolie. Schud een beetje.
Doe de tweede laag vrouwenmantel in de pot en leg de rest van het goudsbloemmengsel erop. Sprenkel er nog wat olie over en sluit de pot. Keer nog een keer op en neer.

Laat de potten twee weken ongeopend staan op een niet te lichte plaats.

Potpourri is altijd leuk om kado te geven, helemaal als je er een klein flesje van de zelfgemaakte olie bij doet. Je kan potpourri gebruiken om zelfgemaakte geurkaarsjes mee te versieren, of om geurzakjes te maken die overal in huis lekker ruiken. Heel mooi is een groot bord of schaal met veel poutpourri en een paar (geur) kaarsjes in een gelijke kleur. Kijk dan wel uit dat de potpourri niet in de fik vliegt.


Als je bloemen over hebt:

Rozen kunnen gebruikt worden om rozenwater mee te maken. Laat ze gewoon een half uurtje in gekookt water trekken om een extract te maken. Zeven en in een fles doen. Prima als gezichtstonic.
Een mengsel van rozenwater en vloeibare honing kan dienen als gezichtsmasker, maar laat het er niet te lang op zitten. Een minuutje is genoeg.
Als je wat rozenwater in het reservoir van het strijkijzer doet ruiken je kleren heerlijk (zeggen ze.. geen idee, ik strijk haast nooit, maar t klinkt logisch).

Lavendel is heel geschikt voor deserts. Doe twe of drie takjes in een kop suiker, dek het af en laat het twee weken staan. Haal dan de takjes eruit. Deze suiker smaakt prima in geklopte slagroom.
Je kunt de bloemen in een linnen zakje doen en in de linnenkast leggen, dan ruikt alles lekker fris. Of gebruik het net als de rozen voor een extract. Lavendelwater is ontspannend in een warm bad, maar kan ook gebruikt worden als tonic voor een vette huid.

De goudsbloemen zijn, als extract, heel goed om kompressen tegen ontstekingen te maken. De huid moet dan wel onbeschadigd zijn.
De losse blaadjes tenslotte zijn, net als saffraan, prima om je risotto mee te kleuren. Twee of drie is genoeg.

En natuurlijk kun je alle bloemen gebruiken om je eigen medicijnen mee te maken. Doe dit echter nooit zonder een arts te raadplegen. Daarom ga ik in deze blog ook geen recepten noemen.  

Zelfgemaakte potpourri deel 1 - de olie


Deze blog bestaat uit 2 delen: eerst de olie maken en volgende week de eigenlijke potpourri. Je eigen potpourri maken is niet moeilijk, maar het kost wel wat tijd, die je voornamelijk met wachten zult doorbrengen. Het vraagt dus ook wat geduld. Maar dat wil zeggen: als ik het kan, kan jij het zeker!

Je begint met het verzamelen van de bloemen. Die kun je overal vinden, in je eigen tuin, in de tuin van je buurman (misschien wel handig als je het eerst even vraagt), langs de weg, in het bos, je kunt bloemen kopen of gebruik ze uit die bos die je van je bewonderaar gekregen hebt.

Voor mijn porpourri heb ik rozen voor de eerste gebruikt, lavendel, malva, majoraan, smeerwortel en borago voor de tweede en goudsbloem, kamille, vrouwenmantel en santolina voor de derde.

Hou van de rozen, de lavendel en de goudsbloem 1 beker apart.
Spreid de overige bloemen -gesorteerd- uit op een schoon tafelkleed en laat ze twee weken drogen op een (warme) goed geventileerde plaats. Ik ga volgende week vertellen wat je ermee kunt doen.

Voor de olie:
Steriliseer eerst drie flesjes door ze een half uur in een oven van 200° te laten staan. Zet ze daarna ondersteboven op een absoluut schone theedoek. Brand je handen niet.

Rozenolie: de blaadjes van een roos zijn heel teer dus is het beter om de zgn. koude methode te gebruiken om de olie te krijgen. Doe de blaadjes in een schone afsluitbare pot, giet er plantaardige olie bij tot ze onderstaan, sluit de pot en zet ze twee weken op een zonnige plaats, de vensterbank bijvoorbeeld. De olie is gelijk klaar met de potpourri.

Lavendel: doe de helft van de bloemen in een hittebestendig bakje. Zet het in een pan heet water en laat het op heel laag vuur twee uur trekken (au bain marie, dus).
Zeef de olie, doe de tweede helft van de bloemen in het bakje en giet de olie er weer over. Opnieuw twee uur laten trekken. Goed zeven en in een flesje gieten.

Goudsbloem: volg de aanwijzingen voor lavendel.

Maak niet teveel, want je heb maar een paar druppels nodig voor de potpourri.

Als je olie overhoudt:1
Toch, als je het leuk vindt, is de olie ook voor veel andere doeleinden geschikt: NB alleen gebruiken als je zeker weet dat je nergens allergisch voor bent. Ik accepteer geen aansprakelijkheid.

Rozenolie:
  • Maak een zalf van 40 ml. rozenolie en 4 gram au bain marie gesmolten bijenwas. Doe in een gesteriliseerde pot. Ruikt heerlijk.
  • Maak een luchtverfrisser met 5 druppels olie in een halve liter water.
  • Gebruik het als badolie.
Lavendelolie:
  • Maak een voetbalsem van 6 lepels lanoline, 3 eetlepels amandelolie, 3 eetlepels glycerine en een eetlepel lavendelolie. Au bain marie smelten en kloppen tot het afgekoeld is. In een gesteriliseerde pot doen.
  • Maak een bodylotion van 2 eetlepels amandelolie, 2 eetlepels lavendelolie en 100 ml. rozenwater.
  • Maak een deodorant door een halve liter schoongekookt water, 1 eetlepel lavendelolie en 1 eetlepel suiker te mengen en twee weken te laten staan. Doe het in een schone verstuiver.
Goudsbloemolie:
  • Maak een handcreme tegen droge handen van 5 delen vaseline op 1 deel goudsbloemolie. Smelt de vaseline au bain marie en meng met de goudsbloemolie.
  • Maak een anti-spierpijn balsem van goudsloemtinctuur en goudsbloemolie: Meng 50 gram gedroogde goudsbloemblaadjes, 75 ml. wodka, 150 ml water. Laat twee weken in een gesteriliseerde pot op een koele plaats trekken. Af en toe schudden. Na twee weken 60 ml. tinctuur mengen met 60 ml. gousbloemolie. Alleen voor uitwendig gebruik!!
1Ik heb mijn eigen recepten uitgeprobeerd, maar gebaseerd op De nieuwe Kruidenbijbel (Foley,Nice&Webb 2002)

Zalig Kerstfeest


Ik moet nu de waarheid onder ogen zien. Ik zeg altijd dat ik vooruitstrevend ben en een hekel heb aan burgerlijkheid, maar ik moet toegeven dat ik erg tradioneel ben als het over Kerst gaat. 













Ik verheugde me al een tijd op 8 december, het feest van de Immacolata Concezione di Maria (Maria Onbevlekte Ontvangenis...altijd weer goed voor een paar discussies).














Ik vind het echt leuk om de kerstboom op te tuigen terwijl ik naar het Weihnachts Oratorium luister. Ik moet het zonder de middeleeuwse kleuren doen die mijn Umbrische vrienden gratis krijgen, daarom heb ik mijn boom in die kleuren.














Het leukste is de Kerststal in te richten. Toen ik klein was kreeg ik van mijn vader een klein stalletje. Een leuk verhaal was dat ik een jaar steeds de Jezus uit de kribbe miste. Ik vond hem terug onder de bank, legde hem terug maar de volgende dag was hij weer weg. Dat ging zo drie dagen door tot ik mijn kat Youssef ermee zag spelen.
Nu heb ik een in Italie handgemaakte stal die heel mooi is.




Er zit een enorme kameel bij, waar Pio echt als de dood voor was toen hij nog een klein Piootje was. Hij bleef er tegen blazen en grommen. Nu is hij groter dan de kameel, dus hij denkt nu dat de hele stal ook van hem is.









My friend Lucia´s tree (c) Lucia Rufini
Maar het allerleukste van deze tijd is met mijn Italiaanse vrienden te kletsen. Ik geniet ervan om hun foto´s te zien en hun commentaren te lezen. Wie denkt dat alleen de Engelsen een Kersttraditie hebben heeft de voorbereidingen in Italie nog nooit gezien. 





Mijn vriendin Lucia is een voorbeeld van goede smaak en weet hoe ze haar huis moet versieren. Meer prachtige foto´s op haar facebookpagina.





Sull'albero anche pezzetti di una vecchia collana (c) Lucia Rufini

En wat te denken van de voorbereidingen van Hotel Bramante? Ik weet zeker dat jullie hun blog net zo zullen waarderen als ik. Klik hier om ervan te genieten. Geen betere manier om in de stemming te komen.














Ik ben nog niet zo traditioneel dat ik varkenspoot met linzen ga klaarmaken, maar de Panettone mag natuurlijk niet ontbreken.




Uiteraard zorg ik altijd dat de kleuren van de kersttafel bij die van de boom passen. 






En volgend jaar? Ik zet alles op alles om dan in Umbrie te zijn. Ik wens iedereen een hele fijne Kerst. 


Tafeltje dekje.. maar dan wel in stijl

Gelukkig had ik al eerder verteld over mijn tweede tic. Mijn kasten (en alle andere plekken waar ik wat kan opslaan) puilen uit van het serviesgoed. Ik weet niet of dit ook genetisch bepaald is. Mijn oma – die van al het linnengoed – had er geen last van, maar ik weet dat één van mijn tantes net zo is. Misschien is het een familiegeheim.

Ik vind trouwens dat het niet helemaal mijn schuld is. Als je zoveel tafelkleden hebt zul je toch bijpassend servies moeten hebben. En iedereen weet dat bijvoorbeeld een oranje gerecht afschuwelijk smaakt van een rood bord. Je moet je nou eenmaal aanpassen aan het onvermijdelijke.



Al mijn serviesgoed heeft een eigen geschiedenis of anekdote. Dat is het beste eraan. Mijn servies voor dagelijks gebruik natuurlijk niet. Het was eigenlijk bedoeld voor etentjes buiten of in het tuinhuis. Daar zal ik dus nu nieuw voor moeten kopen. Het leven is hard.

Ik ben echt gek op het bruine servies omdat het zo goed past bij herfstgerechten. Het eerste stuk kocht ik op een beurs, omdat de verkoper zei dat het geschikt was voor koken op gas. Dat is het niet. Ik kwam er de eerste keer dat ik het gebruikte al achter, het schroeide, mn hele keuken stond blauw en als ik vertel hoe het rook ga je de rest van je leven naar de afhaal Chinees. 

De bekers vind ik echt leuk. Mijn zus had ze ergens gezien, dus ik vroeg haar om er even zes voor me te halen, dan zou ik ze ophalen en haar terugbetalen. Onderweg zag ik twee bijpassende schalen, dus gebruikte ik het geld daarvoor en moest een week later nog een keer naar mijn zus.

Mijn tante (die van dezelfde idioterie) gaf me de blauwe schalen. Ze passen precies bij de tafellopers die ik van mijn liefste Italiaanse vrienden heb gekregen. De nederlandse antieke potten zijn een kadootje van mijn buurvrouw. Het is dus echt iets ouds, iets nieuws en iets blauws...als ik er nog iets bij wil, zal het geleende het geld zijn.






Mijn absolute favoriet is olijvenservies. Ik zag het in Belgie en kocht zes borden en twee schalen. Niet zo handig om iets als dit in het buitenland te kopen. Je kunt het niet aanvullen als er iets breekt. Gelukkig had ik er hele goede vrienden die ik regelmatig zag en zij hebben me geholpen de set compleet te krijgen.


Alleen de drie grote schalen komen uit Deruta, Umbria. Het is het bekendste centrum voor maiolica.
Het is bijna allemaal handgemaakt. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het, ik denk dat je zelfs een maiolica olifant kan vinden. Ik wilde één schaal en ging naar een van de duizenden winkels daar en kwam naar buiten met drie schalen. Een buitengewone prestatie, want ik heb de rest dus laten staan. Het was er geweldig.




Het tomatenservies komt uit een supermarkt in Trevi, Umbria. Het was de tijd om tomaten in te maken, maar alleen tomaten levert zo´n winkel niet genoeg winstmarge op. Dus ze verkochten potten, flessen, molens, placemats (ja die heb ik) en dit tomatenservies. Het ziet er geweldig uit op een wit tafelkleed. Maar alleen voor het eten... als je de schalen vult zie je de decoratie niet meer. Maar het gevoel dat je krijgt als je naar die gedekte tafel kijkt... is het waard.

Seizoens- en stemmingswisselingen


Ik neem het risico dat jullie me voor gek verslijten, maar ik vind dit zelf zo´n leuk idee dat ik het graag wil delen. Iedereen is weleens aan verandering toe. En aangezien de seizoenen vanzelf veranderen, waarom dan niet van de gelegenheid gebruik gemaakt?

 Ik zal natuurlijk niemand aanmoedigen om twee keer per jaar nieuwe meubels te kopen, maar als het lente en zomer wordt, heeft iedereen toch zin in lucht en licht, ook in huis? En als het herfst en winter wordt, geloof ik niet dat er iemand bezwaar zal hebben tegen het warme gevoel dat terra en goudbruine kleuren je huis kunnen geven om de kou te overleven.





























Laat me vertellen hoe je twee keer per jaar je interieur kunt aanpassen aan het seizoen zonder gelijk geruineerd te worden. Laten we beginnen met de potpourri van een paar weken geleden. In de lente en zomer kun je de lavendel en rozen gebruiken. Dit zijn intussen verbleekt tot rustige pastelkleuren. Leg ze op een licht gekleurd bord, een simpel wit is prima. Zet er een (geur) kaarsje in een bijpassende kleur bij, voeg een bijpassend servetje toe en het ziet er meteen leuk uit. 




Als de herfst komt, gebruik je de goudsbloempotpourri, ruil het bord om voor een donkerder kleur, ruil het servetje en het kaarsje en het ziet er totaal anders uit, praktisch voor niks.







Een net zo goedkope oplossing is een houten kistje met glazen ornamentjes, of pak gewoon een leuk gevormd glas uit je kast. Leg er weer een servetje en een kaarsje naast en klaar. In het najaar verander je simpelweg het servetje en het kaarsje . Ik hou van wierook, dus alsik dat toch ga kopen, zorg ik dat de kleuren van de pakjes erbij passen. Mogelijkheden te over.















Voor het wat serieuzere werk verander ik de tafelschikkingen. Ik gebruik mijn servies, maar misschien staat er een leuke pot in je tuin. Probeer gewoon leuke combinaties te maken. Dit is wel wat duurder, maar je kunt ze een paar jaar achter elkaar gebruiken. Doordat je twee keer per jaar wisselt word je het ook niet zo gauw zat.



Het is voor mij natuurlijk makkelijk omdat ik die hilarische stapel linnengoed bezit, maar het is echt de moeite waard om mooie theedoeken en leuke spulletjes in de uitverkoop, kofferbakmarkten of op markten te verzamelen.



Tenslotte creeer ik de seizoenssfeer door mijn gordijnen, tafelloper en kussens om te ruilen. Dit is het duurste gedeelte, maar je hoeft de kussentjes niet helemaal te vervangen, ruil gewoon de hoesjes om. De gordijnen kun je vast wel op marktjes vinden waar ze goedkoper zijn, of maak ze zelf als je handiger bent dan ik.



Afhankelijk van het seizoen, hoef je dan alleen nog maar voor het houtvuur te hangen met een glas rode wijn, of aan je lentetafel te relaxen met een koud wit wijntje.